حملات سایبری به نقاط حساس چاپگرهای سه بعدی جهت تولید اجزایی ناکارامد و خودویرانگر، به خرابی کل دستگاه میانجامد.
به گزارش سافت گذر و به نقل اززومیت؛ تصور
کنید در آینده نزدیک، یک هواپیمای جنگنده F-35 در یک پرواز عادی با سرعت
مافوق صوت در آسمان به پرواز درآید. به طور ناگهانی، انفجاری سهمگین در
پرههای توربین در موتور جت رخ میدهد و در عرض چند ثانیه، این هواپیمای 85
میلیون دلاری امریکایی قطعه قطعه میشود. این اتفاق یک تصادف است یا یک
خرابکاری بزرگ؟ به گفته محققان در دانشگاه بن گوریون (BGU)، این سناریو
میتواند نمونهای از یک نوع جدیدی از جنگ سایبری باشد که در آن خرابکاران
میتوانند پرینتر سه بعدی را به گونهای دستکاری کنند که قطعات خودویرانگر
را از قطعاتی که باید بسازند، تمایز ندهند.
ما معمولا حملات سایبری
را شامل سرقت اطلاعات شخصی یا دزدی از حسابهای بانکی میدانیم، اما با
جهانی که بیشتر و بیشتر به کارخانههای خودکار، روباتها و اینترنت وابسته
میشود، دست تبهکاران برای آسیب فیزیکی مستقیم بازتر است. یک نمونه، جعل
امکانات چاپ سه بعدی برای تولید قطعات طراحی شده است که سبب میشود در
لحظات بحرانی کار با شکست مواجه شود.
بخشی
از یک تیم بین المللی شامل کارشناسان امنیت سایبری BGU، دانشگاه آلاباما
جنوبی و دانشگاه سنگاپور، به بررسی آسیبپذیری پرینترهای سه بعدی توسط
هکرهای مخرب پرداختند. در ابتدا به نظر میرسید این دستگاهها خیلی در معرض
خطر نیستند، اما خیلی زود شرایط تغییر کرد.
پروفسور Yuval Elovici،
مدیر آزمایشگاه نوآوری و مرکز تحقیقات امنیت سایبری BGU میگوید: «ابتدا
تمرکز ما روی این مساله بود که آیا پرینترهای سه بعدی قابل هک شدن هستند یا
خیر. به سرعت متوجه شدیم با توجه به انواع بسیار متنوعی از پرینترهای سه
بعدی نمیتوان متوجه این موضوع شد، بنابراین تصمیم گرفتیم کار خود را روی
چگونگی امکان حمله در یک روش کلی در روند بین طراحی و تولید متمرکز کنیم».
محققان
به جای حمله مستقیم به ماشین، بخشهای آسیبپذیرتر چرخه طراحی و تولید را
هدف قرار دادند. آنها از یک حمله فیشینگ برای بارگذاری یک فایل exe مخرب در
ایمیل قربانی شبیهسازی شده، استفاده کردند. هنگامی که فایل باز شد، آنها
قادر به دسترسی به کامپیوتر شخصی قربانی، جستجوی فایلهای طراحی یک پروانه
هواپیمای بدون سرنشین و دانلود آنها شدند.
با
استفاده از این فایلها، محققان پروانه را دوباره طراحی کردند. طرح جدید
مانند طرح اصلی به نظر میرسید، اما آنها یک حفره 1/0 میلی متری در تیغه و
مفاصل ایجاد کردند، به طوری که وقتی حداکثر تنش در پرواز اعمال شد، باعث
ضعیف شدن سریع و شکست عملیات میشود.
به گفته این تیم، زمانی که
پروانه جدید هواپیما پرینت و روی یک هواپیمای بدون سرنشین تجاری نصب شد، با
پروانه اصلی قابل تشخیص نبود، اما همان طور که برنامهریزی شده بود بعد از
گذشت ۲ دقیقه، پرواز با شکست مواجه شد.
Elovici میگوید: «تصور کنید
که یک دشمن بتواند در قطعات کاربردی به کار رفته در موتورهای جت هواپیما
خرابکاری کند. چنین حملهای میتواند به قیمت جان افراد و باعث هدر رفتن
سرمایه شود، صنعت درهم گسیخته خواهد شد و امنیت ملی یک کشور را تهدید
میکند. قبل از چاپ سه بعدی یک شی، لازم است بررسی کنید که فایل دستکاری
نشده باشد، وسایل رمزنگاری فراوانی وجود دارد که میتوانند برای تشخیص این
موضوع بکار روند.